Zentiva od wielu lat rozwija i dostarcza skuteczne terapie związane z chorobami układu moczowego.
Firma posiada produkty lecznicze o potwierdzonej skuteczności w leczeniu łagodnego rozrostu stercza i zespołu nadreaktywności pęcherza moczowego (OAB – overactive bladder). W ostatnich tygodniach rozszerzyła swoją propozycję o produkt leczniczy zawierający solifenacynę w dwóch dawkach terapeutycznych, która stosowana jest w terapii pacjentów z OAB.
Zespół pęcherza nadrektywnego (OAB) ma poważny wpływ na emocjonalny stan chorego. Osoby cierpiące na dolegliwości związane z pęcherzem nadreaktywnym, często doświadczają uwarunkowania swojego funkcjonowania od możliwości częstych wizyt w toalecie. Przymus znajdowania się w bliskości toalety zmusza do zmiany funkcjonowania i przekłada się na uczucie nerwowości i przewlekłego stresu. Częste korzystanie z sanitariatów przekłada się na poczucie wstydu, zakłopotanie, niską samoocenę, a w niektórych przypadkach nawet występowaniem epizodów depresyjnych i lękowych.1 To ogromny problem dla chorych, potrafiący wykluczyć z życia społecznego i z aktywności zawodowej.
Szacuje się, że w Polsce na zespół pęcherza nadreaktywnego może cierpieć od 2 do 3 milionów osób. Co roku na tę chorobę może zapadać nawet 10-15 tys. osób.1
Pęcherz nadreaktywny występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. U mężczyzn towarzyszyć może zaburzeniom w oddawaniu moczu przy rozroście prostaty oraz zaburzeniom erekcji.2 Choć statystycznie liczba chorujących kobiet i mężczyzn jest podobna, to znacznie więcej kobiet leczy się z powodu pęcherza nadreaktywnego (częstość występowania wśród kobiet wynosi około 8-42 procent i wzrasta wraz z wiekiem).
Pęcherz nadreaktywny (OAB) jest schorzeniem wieloobjawowym, na które składają się parcia naglące z lub bez epizodów nietrzymania moczu (NM), zazwyczaj ze zwiększoną częstością mikcji i nokturią (nocne oddawanie moczu).3
Przyczyny nadreaktywności pęcherza nie zostały poznane. Pod uwagę brane są zaburzenia neurologiczne związane z centralnym i obwodowym układem nerwowym, zmiany w dolnych drogach moczowych (np. przeszkoda podpęcherzowa, przyczyny mięśniopochodne w mięśniu wypieraczu moczu), styl życia (siedzący tryb życia, otyłość, dieta - alkohol, kofeina, palenie tytoniu).4
Objawowe rozpoznanie w oparciu o wywiad i podstawowe badanie podmiotowe, jest wystarczające do podjęcia decyzji o wdrożeniu postępowania leczniczego. Dokładnie zebrany wywiad stanowi punkt wyjścia do właściwej diagnozy, co niekiedy wiąże się z koniecznością przyjęcia wrażliwej i troskliwej postawy, w celu zachęcenia pacjenta do udzielenia odpowiedzi na wstydliwe pytania. Kluczowe pytanie powinno dotyczyć występowania parć naglących oraz częstości oddawania moczu/konieczności korzystania z toalety (z nietrzymaniem moczu lub bez). W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy ustalić okoliczności występowania tych objawów. Zaleca się zebranie dodatkowych informacji odnośnie chorób współistniejących i przebytych, operacji, porodów, występowania bólu, krwiomoczu, a także ustalenie statusu hormonalnego.5
Leczenie OAB powinno przebiegać dwutorowo. W procesie terapeutycznym należy uwzględnić zarówno modyfikację stylu życia, jak i postępowanie farmakologiczne. Leczenie rozpoczyna się od wdrożenia terapii minimalnie inwazyjnej, czyli modyfikacji stylu życia. Zaleca się wprowadzenie ćwiczeń mięśni dna miednicy i wdrożenie terapii behawioralnej.
Równolegle, lub jako kolejny etap leczenia, zaleca się farmakoterapię. Postępowaniem z wyboru w leczeniu objawów pęcherza nadreaktywnego jest zastosowanie preparatów o działaniu antycholinergicznym. Blokują one przewodnictwo przywspółczulne na poziomie receptora muskarynowego, co zmniejsza lub znosi skurcze nadreaktywnych impulsów dla wypieracza moczu w fazie napełnienia i gromadzenia moczu.6 Skuteczna terapia OAB to, z klinicznego punktu widzenia, uzyskanie właściwej równowagi pomiędzy redukcją dokuczliwych objawów schorzenia a niepożądanymi efektami kuracji generowanymi przez leki.
Zentiva realizuje misję zwiększania dostępności pacjentów do terapii, poprzez oferowanie uznanych terapii w przystępnej cenie. Ponadto angażuje się w działania edukacyjne skierowane do pacjentów i lekarzy. Wierzymy, że podniesienie świadomości pacjentów i zwiększanie dostępu do diagnostyki pod kątem zespołu nadreaktywności pęcherza moczowego, może przyczynić się do poprawy ich zdrowia i jakości życia.
1. V. Skrzypulec, B. Piela, A. Drosdzol, Życie seksualne kobiet po operacjach uroginekologicznych, Seksuologia Polska 2006, 4, 1, s. 16–20
2. http://gladiator-prostata.pl/pecherz-nadreaktywny/
3. P. Radziszewski, Pęcherz nadreaktywny, w: P. Radziszewski (red.), Optymalizacja farmakoterapii pęcherza nadreaktywnego, Warszawa 2012, s. 7 – 8
4. S. Wroński. Pęcherz nadreaktywny i naglące nietrzymanie moczu - choroba jednostki czy choroba społeczeństwa. Etiologia i leczenie. Przegląd Urologiczny 2010/5 (63)
5. Sytuacja chorych na zespół pęcherza nadreaktywnego w Polsce. Raport Stowarzyszenia UroConti 2014
6. Stanowisko Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w sprawie zastosowania daryfenacyny, selektywnego blokera receptora muskarynowego klasy M3 w leczeniu objawów zespołu pęcherza nadreaktywnego- Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego 2006–2011
przeczytaj także